Bevindingen
Er was eens een bloem die,
niemand weet waarom,
opschoot tussen de stenen.
Er kwam een man voorbij.
Hij bewonderde de schoonheid van de bloem,
dankte God voor haar en ging verder.
Die nacht stak er een storm op
en de bloem stierf.
Er was eens een bloem die,
niemand weet waarom,
opschoot tussen de stenen.
Er kwam een vrouw voorbij.
Ze bewonderde de schoonheid van de bloem
en dacht: ik zal haar mee naar huis nemen
zodat iedereen haar kan bewonderen.
Een week later verlepte de bloem.
Er was eens een bloem die,
niemand weet waarom,
opschoot tussen de stenen.
Er kwam een kind voorbij
dat zich met de bloemen vereenzelvigde:
eenzaam, geïsoleerd,
zonder iemand op de wereld.
Het kind besloot voor de bloem te zorgen,
bracht grond en water
en de volgende dag wat mest.
En deze bloem veranderde in een tuin.
Hector Frisotti, in: Voorlopig. Essays rond maatschappij en levensbeschouwing 31 (januari 1999) 1, 5.
