Afgunst
Geen andere gevoelens staan meer bekend om hun macht te kunnen betoveren of beheksen dan liefde en afgunst. Beider wensen zijn onstuimig; ze schieten gemakkelijk wortel in de wereld van gedachten en indrukken; het oog neemt hen snel waar, in het bijzonder wanneer hun doelwit aanwezig is. (…)Wie zelf zonder deugd is, benijdt altijd deugd in anderen. Want de menselijke geest zal zich of voeden met eigen goed, of met andermans kwaad. Wie het een mist zal op het ander loeren; en wie er zodoende niet aan denken kan andermans voortreffelijkheid te ervaren zal proberen dat recht te trekken door hem omlaag te halen. (…) Afgunst is een zwerfzieke hartstocht, een straatschuimer die het thuis niet uit kan houden.
Francis Bacon, Essays, Meppel 1978, 62.
