Bemoediging
Je leeft dag in dag uit
week na week
maand na maand
jaar in jaar uit
tot op die dag dat ziekte
je vensters doet beslaan
en je terug werpt
op jezelf.
Of je wilt of niet,
je bent getekend door
een afwisselend ritme
van verleden en toekomst
van opbouw en afbraak
gezondheid en ziekte
ontwaken en rusten
licht en donker
dag en nacht.
Dit ritme voert je
onherroepelijk mee.
Er is geen terugkeer,
geen halte.
Slechts één ding
is belangrijk
dat je de nabijheid voelt
van een ander in een hand,
in zalf op je wonde,
in een woord van bemoediging.
