Gedicht voor ons kind

geluk

Geluk is evenwicht van dood en leven
van reiken naar en toch geborgen zijn
al wat gesloten raakte openbreken
en toch te laten in zijn veiligheid.

Er is niet veel voor nodig maar toch alles,
een ademtocht, een stormvlaag tegelijk,
het is verloren staan met lege handen
in overvloed van diep verzadigd zijn.

Het schijnt met alles vrijwel tegenstrijdig,
maar komt met vrijwel alles overeen,
het is bevreemding om het ingewijde,
overal is het samen, overal alleen.

Maar eenzaamheid erkent het nooit,
want altijd blijft het weten: toch, en ooit.

 
Gabriël Smit, Evenbeeld, Amsterdam: Ambo 1981.