Waar de naam Zevenaar van komt, is niet met zekerheid vast te stellen. In oude bronnen komen we verschillende namen tegen: Subenhara (1047), Sevenharen (1200), Siuevar (begin 13e eeuw), Sevenare (1255), Zevenare (1256), Sevenar (1261). Een document uit 1771 meldt: ‘Seventer, Zeventer, Sevenaer, Zevenaar, of hoedanig dit Woord anderzints gespelt en geschreven mogte worden, is de Naam van twee Plaatsen, het eene een Dorp (nu Oud-Zevenaar geheten, LdB), en het andere een kleyn Steedje (nu Zevenaar geheten, LdB). Volgens den meergemelden Geleerden Egbert Hop zoude deze Naam ontleend zijn of van Seven Kooren-Aaren of Ayren van wegens de vrugtbaarheid deses gewests, of wegens een zeekere Reliquie van Seven hayren van de Maaget Maria, dewelke in een van de beyde Kerken dezer Plaatze zouden zijn bewaard geworden’.  
De verklaring van Hop lijkt me onwaarschijnlijk. Hara is een oud woord voor zandrug of heuvelrug. De naam Zevenaar betekent wellicht ‘zeven zandruggen’. Het getal zeven is mogelijk symbolisch. In het logo van de burgerlijke gemeente uit de eerste helft van de twintigste eeuw zijn de zeven aren, gebaseerd op de verklaring van Hop, nog terug te vinden.

De aren

Zeven aren komen we tegen op het oudste zegel van de burgerlijke gemeente: het staat op een klok van de Ontmoetingskerk (de voormalige Hervormde kerk) uit 1670.
De zeven aren waren ook te vinden op het kerkzegel van de Hervormde gemeente.
De aar is in de Bijbel symbool van Christus. Hij is het brood dat leven geeft (Johannes 7:35). Ze staat ook symbool voor het avondmaal / de eucharistie. In algemene zin is de korenaar zinnebeeld van de lente.
Bij diverse landbouwvolken duidde de korenaar - of meer in het algemeen: graan - op groei, wedergeboorte en vruchtbaarheid. Graan dat rijpt in de aarde en opkomt in de lente symboliseerde leven na de dood. In die betekenis was graan een begrafenissymbool in China, het Romeinse Rijk, het Midden-Oosten en Egypte. In de kunst worden korenaren afgebeeld als attributen van de meeste aardgoden en -godinnen.
Welke associaties meespeelden bij het kiezen van zeven aren is niet bekend. Mogelijk leidde alleen de naam Zevenaar ertoe zeven aren te gebruiken en waren er geen diepere gedachten. Het lijkt me onwaarschijnlijk, want in de tijd dat het zegel ontstond, hechtte men niet alleen aan de letterlijke betekenis van iets, maar zocht men ook naar een symbolische. Wellicht speelden daarom allerlei associaties een rol die verbonden waren met het bijbelse spraakgebruik over aren en het getal zeven.

 

Het getal zeven heeft een sterk symbolische betekenis. De ontdekking van de zeven planeten (zon en maan, Mars, Mercurius, Jupiter, Venus en Saturnus - waarnaar in veel culturen de zeven dagen van de week genoemd zijn), de zeven kleuren van de regenboog en de zeven tonen van de toonladder heeft de symbolische waarde van dit getal versterkt. Zeven wijst op volheid en universaliteit.
Zeven was het belangrijkste heilige getal in de traditie van de oude oosterse culturen. Voor velen was het zelfs een mystiek, magisch getal dat de spirituele orde en het sluiten van de natuurlijke kringloop symboliseert.
In Soemerisch-Akkadische geschriften worden zeven demonen genoemd, die door zeven punten worden voorgesteld en in het sterrenbeeld van de Pleiaden verschijnen. Zowel de aarde als de hemel wordt in zeven zones opgedeeld. De levensboom heeft zeven takken.
In het oud-Perzische parsisme werden er zeven 'onsterfelijke heiligen' vereerd: goede gezindheid, hoogste rechtvaardigheid, verhoopt godsrijk, vrome deemoed, volkomen gezondheid, verjongde onsterfelijkheid, oplettende gehoorzaamheid.
Zeven was het heilige getal van de Egyptische god Osiris (symbool van de onsterfelijkheid), van de Griekse god Apollo (het aantal snaren van zijn lier), van de Perzische god van het licht: Mitras (het aantal initiatiefases in zijn cultus) en van Boeddha (zijn zeven zinnebeelden).
In de hindoeïstische traditie heeft de wereldberg zeven gezichten en de zon zeven stralen. De zevende straal is een symbool van het middelpunt, de macht van God.
In de islam symboliseert het getal zeven perfectie. Er zijn volgens moslims zeven hemelen, aardes, zeeën en hellen alsook zeven deuren naar het paradijs. Pelgrims lopen zeven keer rond de heilige Kaäba in Mekka.

Sinds 2006 zijn de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk te Zevenaar verenigd in de Protestantse Gemeente Zevenaar. Het logo werd dienovereenkomstig aangepast.

De Protestantse Gemeente te Zevenaar maakt deel uit van de Protestantse Kerk in Nederland (waarin de voormalige Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch Lutherse Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 mei 2004 zijn samengegaan).

In het logo van de Protestantse Kerk zijn een kruis en een duif in een prachtige stralenkrans te zien. De Protestantse Kerk in Nederland wil uitdragen waar dit beeldmerk voor staat. Een kerk met toekomst die leeft vanuit het Woord van God. Een kerk die gericht is op vrede, gerechtigheid en heelheid van de schepping. Ook een moedige kerk, waarin onbevangen, ontvankelijk, geïnspireerd en overtuigd geloofd en geleefd wordt. Het beeldmerk bepaalt ons met deze symbolen bij de drie-enige God: God, Jezus Christus en de heilige Geest. En daarmee bij de weg die onze Protestantse Kerk in Nederland wil gaan.
De cirkel symboliseert eenheid, ook de eenheid van de kerken. Hij staat ook voor volkomenheid en eeuwigheid en daarmee voor God. God is immers het begin en het einde, tegelijkertijd. De cirkel houdt ook verband met Gods schepping: heelheid, een schepping waarvan God zei dat zij ‘zeer goed’ was.
In de cirkel licht het kruis op, het christelijk symbool bij uitstek. Gekozen is voor de meest eenvoudige vorm ervan, het Griekse kruis met vier armen van gelijke lengte. Het verwijst naar Pasen: het lijden, het sterven en de opstanding van Jezus Christus.
In de stralenkrans is ook het achtarmige kruis te zien. Dit kruis is een samenstelling van het vierarmige Griekse kruis en de eerste letter van het Griekse woord christos, de chi, die je schrijft als: X. Het getal acht verwijst naar de achtste dag van de schepping. Na de zevende dag, de vervulling van de schepping, is er de achtste dag. De dag van het nieuwe begin. De dag van de opstanding.
In het midden is een duif zichtbaar, het teken van vrede en van de heilige Geest.